-
1 obciążyć
глаг.• атаковать• заострять• заряжать• инкриминировать• нагружать• нагрузить• обвинить• обвинять• обременить• обременять• обязывать• отяготить• отягощать• усугублять• ухудшать• ухудшить* * *obciąż|yć\obciążyćony сов. 1. нагрузить; отяжелить; отяготить;nadmiernie \obciążyć перегрузить;
\obciążyć kogoś dodatkową pracą нагрузить (обременить) кого-л. дополнительной работой;2. kogo czym возложить на кого что; \obciążyć kogoś odpowiedzialnością возложить на кого-л. ответственность;\obciążyć zarzutem morderstwa обвинить в убийстве; ● \obciążyć długami обременить долгами;
\obciążyć konto торг. занести в дебет;\obciążyć pamięć перегрузить память+1. obładować, obarczyć
* * *obciążony сов.1) нагрузи́ть; отяжели́ть; отяготи́тьnadmiernie obciążyć — перегрузи́ть
obciążyć kogoś dodatkową pracą — нагрузи́ть (обремени́ть) кого́-л. дополни́тельной рабо́той
2) kogo czym возложи́ть на кого чтоobciążyć kogoś odpowiedzialnością — возложи́ть на кого́-л. отве́тственность
obciążyć zarzutem morderstwa — обвини́ть в уби́йстве
•- obciążyć konto
- obciążyć pamięćSyn:
См. также в других словарях:
zwalić — dk VIa, zwalićlę, zwalićlisz, zwal, zwalićlił, zwalićlony zwalać ndk I, zwalićam, zwalićasz, zwalićają, zwalićaj, zwalićał, zwalićany 1. «waląc, rzucając, zgromadzić coś w jednym miejscu, zsypać razem, bezładnie; zrzucić z góry na dół» Zwalić… … Słownik języka polskiego
przerzucić — dk VIa, przerzucićcę, przerzucićcisz, przerzucićrzuć, przerzucićcił, przerzucićcony przerzucać ndk I, przerzucićam, przerzucićasz, przerzucićają, przerzucićaj, przerzucićał, przerzucićany 1. «rzucić coś z jednego miejsca na inne, rzucić coś przez … Słownik języka polskiego
